Het vaccineren gaat nu snel. Deze week mogen geboortejaren 1963 tot 1965 zich al melden. Nog even en mijn jaar is aan de beurt. Dan laat ik me meteen prikken. Dat doe ik om de epidemie te bestrijden, maar vooral omdat ik zelf geen covid wil krijgen.
Naarmate er meer jaren zijn opgeroepen zal dat laatste argument steeds minder sterk meewegen. Veertigers hebben in de regel al minder te vrezen van de ziekte en voor de meeste dertigers zijn de risico’s nog kleiner. We gaan binnenkort dus een nieuwe fase in: mensen laten zich vooral inenten om de maatschappij te beschermen.
Ongetwijfeld is dat voor velen voldoende reden. Maar de maatschappij mag er ook wel een beloning tegenover stellen. Naast een vaccinatiebewijs zou er nog een prikprikkel moeten komen. Bijvoorbeeld €50 of €100 voor elke prik. Of een horecabon, te besteden bij lokale bedrijven. Met de mogelijkheid om de beloning te weigeren of te doneren aan een goed doel, uiteraard.
U vindt me nu vast een platte econoom met een nihilistisch mensbeeld. Maar als slim belonen helpt om snel groepsimmuniteit te bereiken, dan moeten we dat gewoon doen.