Verkopersopstand

‘Er is al een serieuze bieder. Maar als je tienduizend extra biedt heb je het wel.’ Dat fluisterde de makelaar in de gang van het bouwvalletje dat mijn eerste koophuis zou worden. Het was eind jaren negentig en de huizenmarkt was overspannen.

Ik vond het tof van de makelaar. Kort daarvoor hadden we ontdekt dat er uit het verleden nog een vage connectie was met mijn familie. Dus ik snapte wel dat hij uit zijn rol viel en mij een kooptip gaf.

Maar ik trapte natuurlijk in een oeroud makelaarstrucje. Dit soort gesjacher maakt een huis kopen tot een onaangename aangelegenheid, want je weet nooit waar je aan toe bent. Logisch dat kopers verlangen naar regels die het biedingsproces openbaar, transparant en controleerbaar maken.

Maar vreemd genoeg hoor je de verkopers daar niet over, terwijl het gesmiespel van de makelaar ook in hun nadeel is. Die zou het huis moeten verkopen aan diegene die er het meest voor over heeft, niet aan de oen die toevallig in zijn trucje trapt. Het is juist de verkoper die belang heeft bij een open proces met strakke spelregels. Kom in opstand, verkopers, en eis transparantie!

 FD