De formatie is geklapt. Er was geen vertrouwen. Klinkt dat te vaag? Dan doen we een spel:
De spelleider geeft u €10. U mag daarvan een deel of alles aan mij geven. Maar dat hoeft niet. Wat u wel geeft wordt bij mij verdubbeld. Daarna krijg ik de kans om wel of niet iets terug te geven. We verdienen samen het meest als u alles weggeeft, maar hoe weet u zeker dat ik netjes meespeel?
Speltheoretici zijn dol op deze ‘trust game’. (U kunt het hier zelf spelen). Zeker als die herhaaldelijk, om de beurt wordt gespeeld. In theorie zou niemand elkaar iets moeten gunnen, maar door de herhaling kunnen spelers elkaar gaan vertrouwen. Een goede strategie is: beginnen met geven, en dat volhouden tot de ander een keer niks teruggeeft. Dan straffen door ook niks meer te geven. De les: vertrouwen is optimaal, maar zeer fragiel.
Dat bleek maar weer. Als men elkaar tijdens het spel via sociale media argwanende berichten stuurt, of zelfs gaat schelden, is het vertrouwen zo verdwenen. Geven wordt dan moeilijk, dus een compromis ook. Is het nog te redden? In de trust game wel: opnieuw beginnen en toch weer gaan geven, is het devies. Maar of dat in Den Haag ook werkt…