Het slechte belasten of het goede subsidiëren? Economen adviseren het eerste, maar de politiek kiest liever voor het tweede. Logisch, want een milieuheffing en energiebelasting maken de burgers boos, terwijl van een subsidie op zonnepanelen en waterstoffabrieken de ontvangers juist blij worden.
Rutte IV trekt daarom miljarden uit voor klimaat- en milieubeleid, maar laat het prijsmechanisme vrijwel ongebruikt. De zware industrie krijgt wel te maken met de al hogere CO2-prijs van het EU-handelssysteem. En misschien komt er vanuit Brussel ook wel zo’n systeem voor gebouwen en vervoer. Maar in de Nederlandse plannen speelt beprijzen van milieuschade een ondergeschikte rol.
Uit onderzoek van de Europese Rekenkamer blijkt dat Nederland geen uitzondering is. Terwijl de subsidies op duurzame energie de afgelopen jaren verviervoudigde, nam het belang van milieubelastingen in de lidstaten nota bene af! Maar voor de subsidies moet je extra belasting heffen, bijvoorbeeld op arbeid. Met de opbrengst van milieuheffingen kun je dat soort belastingen juist verlagen. Zou dat voordeel echt niet aan de kiezers uit te leggen zijn?