Gevaarlijk staal uit Nederland

Er moet een moment zijn waarop het gebeurt. Is het al vroeg in het proces, als de ijzererts tot meer dan 2300 graden wordt verhit? Of later, als het gesmolten ruwijzer witheet uit de oven stroomt? Misschien gebeurt het pas tijdens het walsen. Of nog later, als het staal klaar wordt gemaakt voor transport.

Zelf denk ik dat de metamorfose pas ergens op zee plaatsvindt, als het schip vol met speciaal staal voor Caterpillar, Duracell en een flink deel voor de Amerikaanse frisdrankindustrie al een eind de Atlantische Oceaan op is. Mogelijk vindt de wonderbaarlijke transformatie pas plaats bij het binnenvaren van de continentale wateren van de Verenigde Staten.

Hoe het ook zij, ergens in het proces van ijzererts in IJmuiden tot bruikbaar staal in de VS verandert het product op dramatische wijze van samenstelling. Ergens in dat proces wordt het als bij toverslag een enorme bedreiging voor de Amerikaanse veiligheid.

‘Ergens in het proces van ijzererts in IJmuiden tot bruikbaar staal in de VS verandert het product op dramatische wijze van samenstelling’

Countering trade practices that undermine national security‘ is de reden die het Witte Huis in de officiële verklaringen geeft voor de nieuwe importtarieven voor staal (25%) en aluminium (10%) uit onder meer de Europese Unie. Daarmee wordt verwezen naar Amerikaanse wetgeving uit 1962, die de Amerikaanse president de macht geeft in te grijpen als een bepaalde importstroom de nationale veiligheid bedreigt. Dat is het geval met staal en aluminium, stelde het Amerikaanse ministerie van handel onlangs vast, want ‘de VS importeert vier keer meer staal dan het exporteert’.

Waarom dat een bedreiging voor de nationale veiligheid vormt, is niet duidelijk. Zeker niet als het gaat om import uit een bevriend land als Nederland, waarmee de VS in een militaire verdragsorganisatie zit en waarmee ‘onze’ geheime dienst informatie uitwisselt. Een land bovendien waarmee de VS samenwerkt tijdens internationale vredesoperaties en onlangs besloot een flink deel van het defensiebudget aan Amerikaanse straaljagers uit te geven.

Een beetje staal importeren voor batterijen, bulldozers en blikjes uit zo’n land kan natuurlijk nog niet het kleinste krasje maken op de nationale veiligheid van de best bewapende natie ter wereld. Dus er moet iets anders aan de hand zijn. Er moet iets mis zijn met het staal zelf.

Zitten er misschien geheime stoffen in het staal uit IJmuiden, die later via frisdrankblikjes vrijkomen en dappere GI-Joes veranderen in laffe soldaatjes die wegrennen bij het eerste teken van gevaar? Nemen de Caterpillar-bulldozers op onverwachte momenten het stuur over, waarna ze collectief de dichtstbijzijnde militaire basis platwalsen? Vallen alle Duracell-batterijen op een vooraf bepaald moment uit, zodat alle rookmelders in Amerikaanse kerncentrales onklaar worden?

Ja, dat lijkt mij ook onwaarschijnlijk. Maar zoiets moet het toch zijn. Anders zou de handelsmaatregel van Trump totaal irrationeel zijn.

(FD)