De vuile oorlog van Poetin in Oekraïne vraagt om een vuile energietransitie bij ons. De nette, perfecte, optimale transitie duurt gewoonweg te lang en vraagt een te lange overbruggingsperiode van steenkool via gas naar echt duurzame energie.
Die tussenfase lukt alleen met een langdurig hoge gasimport uit Rusland. Levering via de nieuwe pijpleiding Nord Stream 2 was daarvoor bedoeld en goede relaties met Moskou waren daarvoor noodzakelijk. Beide lijken na Poetins hallucinante oorlogsspeech van maandag voor lange tijd onmogelijk.
Dat moet consequenties hebben voor onze energietransitie. Het idee van een duurzame revolutie met schone handen, waarbij altijd de burgervriendelijke en CO2-optimale keuze wordt gemaakt, kan bij het oud vuil. Dus: juist wel windmolens op land, geen taboe op biomassa en kernenergie, staatssteun voor waterstofprojecten van de industrie, CO2-beprijzing die banen kost, veel meer geld voor woningisolatie in plaats van subsidie van de energierekening, et cetera.
Dat doet pijn, kost koopkracht en strijkt in tegen de haren van de klimaatpuriteinen. Geef de schuld daarvoor maar aan Poetin.