‘Het nadruk leggen op de eigen onhandigheid is niets meer dan het koketteren met een eenzijdig verkommerd en om die reden onbarmhartig persoonlijkheidsbeeld.’ Dat schrijft de Duitser Günther Voss in de inleiding van zijn in 1958 verschenen meesterwerk.
Nee, Voss was geen psycholoog, maar auteur van de Doe-het-zelf omnibus. Een boek vol kennis over timmeren, metselen, elektrotechniek met af en toe een tirade tegen de minachting van werken met de handen. Het heeft niet geholpen. Koketteren met onze onhandigheid doen we nog steeds. Mensen die zich zouden schamen als ze niet konden lezen, vertellen ongegeneerd dat ze ‘twee linkerhanden’ hebben. Klusprogramma’s op tv zijn vervangen door formats waarin bewust onhandige burgers zich laten redden door experts. Wie z’n Ikea-kast niet in elkaar krijgt, doet daar vrolijk verslag van op de socials. Niks kunnen als bewijs van maatschappelijk succes.
Minister Robbert Dijkgraaf wil meer respect voor vakopleidingen en nodigt vwo’ers en havisten uit om een ambacht te leren op het mbo. Prachtig, maar zolang we ‘iets niet kunnen’ veel minder erg vinden dan ‘iets niet weten’ wordt het nooit wat.