Gekte op de huizenmarkt. Prijzen stijgen met bijna 20%, wie wil kopen moet overbieden en eenverdieners of starters zonder jubelton komen er helemaal niet meer tussen. Het allerergste: rijke huiseigenaren worden nog rijker, arme huurders vissen achter het net.
In het problemenrubriekje van de Volkskrant klaagt een volwassen zoon van bewust hurende ouders over het mislopen van de erfenis. Zijn vrienden lopen straks binnen op de bakstenen van pa en ma. Hij krijgt niks. ‘Ik wil mijn ouders duidelijk maken dat ik ze dit kwalijk neem.’
Dat is de echte gekte op de huizenmarkt: niet de prijsstijging, maar het idee dat beleggen in vastgoed tot zekere winsten leidt, de misvatting dat huizenprijzen altijd stijgen en dat je alleen vermogen kunt opbouwen als je een huis koopt.
Vraag het de mensen die in 1979 een huis kochten. Of praat eens met huizenkopers uit 2007. Zij stonden jarenlang op verlies en als ze moesten verkopen was er voor de kinderen geen erfenis. Op de piek van de markt lijkt winst op vastgoed een zekerheidje. Vermogensaanwas zonder risico’s. Maar als de zeepbel knapt lachen de arme huurders in hun vuistje.