Voorspellen is moeilijk, maar sommige ontwikkelingen kun je van ver zien aankomen. De vergrijzing, bijvoorbeeld, en dat daardoor tekort aan personeel ontstaat. Daarom voelt het rijkelijk laat dat het kabinet pas afgelopen week met een Kamerbrief over de aanpak van de arbeidsmarktkrapte kwam.
Of wacht even, was kabinet-Balkenende IV hier niet ook al mee bezig? Jawel, in een diepe bureaula vind ik het rapport uit 2008 van de Commissie Arbeidsparticipatie van toenmalig TNT-baas Peter Bakker. Ik lees: ‘We staan aan de vooravond van een belangrijke verandering: afname van de beroepsbevolking’. Er volgt een lange lijst met uiterst zinvolle beleidsadviezen.
Waarom deden we daar veertien jaar lang niets mee? Er kwam een kredietcrisis, en toen een eurocrisis. De politiek was druk met werkloosheid en ongefundeerde angst voor robots. Daarna met het idee dat flex was ‘doorgeschoten’ en dat alle zzp’ers terug moesten in hun hok. Hans Borstlap schreef daar een rapport over, waardoor dat van Bakker werd vergeten. We lieten ons afleiden door de kleine arbeidsmarktprobleempjes en vergaten het echte vraagstuk: vergrijzing en structurele krapte.