Teleurstellende arbeidsmarktparagraaf

Wat is het meest teleurstellende deel van het coalitieakkoord? Dat moet toch de arbeidsmarktparagraaf zijn. Daar hebben de onderhandelaars zichzelf een denkverbod opgelegd. Men komt niet verder dan kritiekloos aansluiten bij het rapport ‘In wat voor land willen wij werken?’ van de commissie-Borstlap en het SER-advies dat daarvan werd afgeleid.

Je zou bijna denken dat Borstlap een consistent en compleet hervormingsprogramma bevat. Maar dat is zeker niet het geval. Dat de titel een vraagteken bevat, zegt genoeg. Het rapport is op z’n best een voorzet voor beleid. Er staan veel ideeën in, maar de commissieleden hebben het elkaar bij verschillen van inzicht niet al te moeilijk gemaakt en laten de echt pijnlijke beslissingen over aan de politiek.

Hans Borstlap zelf heeft nota bene zijn rapport alweer genuanceerd, en vindt inmiddels dat het begrip ‘werknemer tenzij’ er niet in had moeten staan en dat het vaste contract toch niet de norm moet worden.

Als het om de arbeidsmarkt gaat, zitten partijen als D66 en CDA heel anders in de wedstrijd. Die verschillen laten zich niet zomaar onder een Borstlap-tapijt vegen.

FD