Het is alweer ruim tien jaar geleden dat Europa in de greep was van de eurocrisis. Lang geleden, maar ik moest er toch weer aan denken. Het was de tijd waarin landen als Griekenland en Portugal aan de leiband liepen van de Europese Commissie. Bezuinigen en hervormen, moesten ze! De bevolking kwam in opstand, kabinetten wankelden en verkiezingen leidden tot politieke chaos.

De Zuid-Europeanen waren woest over de dictaten vanuit Brussel en de bemoeizucht van de ongekozen technocraten. Maar de meeste Nederlanders vonden dat gezeur. Griekenland en de andere crisislanden hadden zich niet aan de begrotingsregels gehouden. Men had de Europese afspraken geschonden en moest nu op de blaren zitten. Nederlandse politici vonden de Commissie lang niet streng genoeg en eisten harder ingrijpen. Want: regels zijn regels.

Ruim tien jaar geleden. Maar ik dacht er weer aan toen ik las over de woedende Nederlandse reactie op een keurige brief van de Commissie. Brussel dringt er vriendelijk op aan dat we ons aan de Europese afspraken voor natuur en stikstof houden. Want regels zijn regels en anders moeten we op de blaren zitten.

FD