Wat is het meest misbruikte woord van het jaar? Mijn stem gaat naar ‘prijsplafond’, want dat wordt te pas maar vooral te onpas gebruikt, als schaamlap voor politiek gevaarlijkere woorden als ‘belasting’ en ‘subsidie’.
De Europese Commissie deed het deze maand, in een voorstel om de overwinsten van sommige elektriciteitsproducenten af te romen. Stroom is met wind en zon veel goedkoper te produceren dan met aardgas (o, ironie). Dus ook veel winstgevender. Lidstaten mogen over die winst straks een speciale belasting gaan heffen. Maar omdat niemand houdt van nieuwe belastingen, noemt de Commissie het een ‘prijsplafond’.
Ons kabinet doet deze week hetzelfde: er komt een ‘prijsplafond’ op het eerste deel van de energierekening. Dat klinkt als een administratieve handeling die niets kost. Maar in werkelijkheid moeten de energiebedrijven gecompenseerd worden. Het is dus niets anders dan een subsidie op energieverbruik, die vele miljarden gaat kosten. Misschien dat dat nodig is, maar laten we duidelijk zijn over wat het is: een enorme subsidie waarvoor elders op de begroting geld moet worden gevonden.