Ongestraft kinderachtig

Het beste argument vóór de EU vind je in Den Haag. Daar is de formatie bezig met een treurige recordjacht. Niet alleen als het gaat om de lengte (met 164 dagen al op de derde plaats). Ook op het gebied van leegheid (het ging nog geen seconde over inhoud) en infantiliteit (‘ik wil wel met jou, maar niet met hem’) worden nieuwe dieptepunten bereikt.

Het is allemaal even kolderiek als onschuldig. De Nederlandse politici kunnen dit spelletje spelen, omdat elders in Europa wél serieus wordt gewerkt. De Europese Commissie timmert aan een nieuw klimaatbeleid, de ECB maakt zich zorgen over de oplopende inflatie en Macron, Merkel en Draghi proberen een antwoord op de crisis in Afghanistan te formuleren. Nederland, ondertussen, neemt uitgebreid de tijd om diep in de eigen navel te staren, want in Brussel en Frankfurt houdt men wel de wacht.

Misschien is het daarmee ook wel het beste argument tégen de EU. Juist door de Europese samenwerking kunnen Nederlanders ongestraft op al die malle splinterpartijtjes stemmen. En juist vanwege de volwassenen in Brussel kunnen de Haagse politici zich als kleine kinderen gedragen.

FD