Aan de arbeidsmarkthervorming van minister Van Gennip — die eigenlijk geen hervorming is, maar een reactionair project vol nostalgie — zitten nogal wat losse eindjes.
Zo moeten zzp’ers terug de collectiviteit in, via een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering (AOV). Maar wat als de zzp’er al een AOV heeft? Voor die gevallen komt er een opt-out, belooft de minister. Tenzij dat ingewikkeld is, want dan komt de opt-out er toch niet. Geen zzp’er die het nog snapt.
Oproepcontracten worden verboden. Behalve voor studenten. Die mogen wel op oproepbasis werken. Concurreren ze daarmee andere werknemers weg? Ongetwijfeld. Het kabinet gaat dat probleem ‘in de uitwerking betrekken’. Lees: we hebben nog geen idee.
Meest los zit het eindje van ‘de wendbaarheid’. Dat modewoord komt veertien keer voor in Van Gennips Kamerbrief, maar krijgt nauwelijks inhoud. Het beroemde Borstlap-rapport wilde bedrijven wendbaar maken door werknemers in tijden van tegenvallende productie minder uren te laten werken. Dat wil het kabinet nadrukkelijk niet. De flexibele schil wordt afgepeld, maar er komt niets ‘wendbaars’ voor in de plaats.