### Goed om te zien dat u mogelijk anderen inspireert met onze journalistieke content. We vragen u enkel voor persoonlijk gebruik onze content te kopiëren, om geen inbreuk te maken op onze Algemene Voorwaarden. Vraag anders naar onze bedrijfslicenties via klanten@fdmediagroep.nl ###
Ik was achttien en kocht een postwissel op het postkantoor, om een camping in Engeland te boeken. Een postwissel was een betaalbewijs dat je per envelop naar het buitenland stuurde. Een soort bitcoin, maar dan wel bruikbaar. Toen ik buitenstond zag ik dat mijn wissel in het Frans was. Terug naar het loket om te vragen om een Engelse versie.
‘De taal van de post is Frans’, legde de verkoper uit, ‘ook in Engeland.’ Ik was stomverbaasd. Die onmogelijk te leren taal, was dat de ‘lingua franca’ van Europa? Absurd.
Inmiddels spreekt heel Europa Engels. Maar de Fransen blijven verlangen naar de tijd van diligence en postillon d’amour. Daarom moet volgend jaar, als Frankrijk EU-voorzitter is, iedereen Frans spreken. ‘Brieven in het Engels worden niet beantwoord’, kondigde de Franse regering aan. Alle stukken, notulen en debatten moeten in het Frans. Ze staan vast in hun recht, maar juist dit soort nationalisme maakt de EU tot een inefficiënte bureaucratie.
Gelukkig is er een oplossing. Er is één ding dat Fransen erger vinden dan Engels, en dat is slecht Frans. Laat mij dus die brieven en notulen maar schrijven.