Ik kocht een duur lampje bij een nieuwe webwinkel. ‘De leukste manier om geld uit te geven’, was de belofte. Dat bleek, want ik kreeg er per abuis twee opgestuurd. Nadat ik dit meldde, kreeg ik een derde in de bus. ‘Stuur geen lampen meer!’, mailde ik. Even later ontving ik nummer vier.
Die winkel heette Hot-Orange.com en zou de implosie van de dot.com-hype in 2000 niet overleven, want in die tijd speelde dit. Hot-Orange was veel hype, weinig logistiek en geen verdienmodel en paste zo perfect in de gekte van die tijd. Winst maken was voor losers, want er was altijd wel nieuw durfkapitaal. Later zouden de oprichters van CoolBlue laten zien hoe het wel moet, en die naam kozen zij niet toevallig.
Waarom deze terugblik? Vanwege het bericht van gisteren: er komen zes boodschappenbezorgers naar Nederland. Volgepompt met durfkapitaal beloven ze dat hun fietskoeriers binnen 10 minuten een pot pindakaas bij u thuisbezorgen. Of een pak koffie. Of een ui. Kan tegen winkelprijzen, beweren ze. Ja, vast. Als dit geen bewijs is dat we piek van de tweede internethype naderen, dan weet ik het niet meer.