Waarom ging het zo mis met de aanpak van fraude? Omdat de politiek niet afging op harde cijfers, maar op de ‘gevoelens uit de samenleving’ (dixit Henk Kamp): dat uitkeringsfraude een enorm probleem was.
Gaat Den Haag bij de aanpak van ‘schijnzelfstandigen’ die fout opnieuw maken? Al jaren is onduidelijk om hoeveel mensen het precies gaat en of een harde aanpak van alle zzp’ers wel een passend antwoord is. Je zou hopen dat in de nieuwe zzp-wet, die het kabinet vorige week presenteerde, deze basisvraag wordt beantwoord.
Maar nee, de memorie van toelichting doet dat expliciet niet. Ik lees: ‘Harde gegevens over het aantal schijnzelfstandigen in Nederland zijn er niet.’ Men komt met een wilde gok dat het er wel eens 200.000 zouden kunnen zijn, maar waarschuwt dat zo’n getal ‘met de nodige voorzichtigheid moet worden gehanteerd en geïnterpreteerd’. Om vervolgens de hele zzp-markt op basis van die ‘ruwe inschatting’ overhoop te gooien.
Verderop staat: ‘Het kabinet werkt aan een onderzoek waarmee beter en concreter zicht komt op het fenomeen schijnzelfstandigheid.’ Dus weer: eerst het beleid, dan de cijfers. We leren het nooit.