Deze verkiezingen zouden gaan over de inhoud. Ik zie vooral lafheid. NSC van Omtzigt kan wel eens de grootste worden en dat verdient stevig tegengas van andere lijsttrekkers. Maar die trekken een dubbel paar fluwelen handschoenen aan als ze de Redder des Vaderlands tegenkomen. Kritiek op de publiekslieveling levert geen stemmen op. Alleen Laurens Dassen van Volt stribbelt nog weleens tegen.
Terwijl er genoeg politieke punten zijn te scoren. Neem het NSC-voorstel voor een districtenstelsel. Voor het grootste deel van de Tweede Kamer mogen we straks alleen nog op lokale kandidaten stemmen. Ik zie niet hoe je met zo’n 19de-eeuws kiesstelsel onze 21ste-eeuwse problemen oplost. Het leidt tot provincialisme en cliëntelisme. Kan een Kamer vol regionale belangenbehartigers weloverwogen nationaal beleid maken? Moet je je voorstellen hoe een discussie over huisvesting van statushouders zal gaan als ieder Kamerlid z’n eigen postcodegebied tevreden moet houden. Of over nationaal stikstofbeleid. Nederland is te klein voor democratie op kabouterschaal.
Graag een kritische discussie hierover. Voordat we gaan kiezen. Niet pas erna.