We gaan bedrijven steunen. Mits ze verlies maken. Het geld halen we bij bedrijven die juist winst maken. Dat is een ultrakorte versie van de Europese plannen om de energiecrisis aan te pakken. Wie investeerde in zon en wind, en nu veel verdient, moet inleveren, want elders kan men de gasrekening niet betalen. De overheid staat weer ferm aan het roer.
Ja, ik snap ook wel dat er bij deze gasprijzen iets moet gebeuren. Maar ik zie wel een gevaarlijke trend die begon bij corona: geloof in maakbaarheid. De overheid gaat weer bepalen welke bedrijven belangrijk zijn. We moeten ‘strategisch autonoom’ worden, zegt Brussel. Dus Europa moet z’n energie-intensieve industrie steunen en ook strategische sectoren als chip- en batterijproductie stimuleren.
Waar dit activisme toe leidt? Bijvoorbeeld tot enorme subsidies zodat Elon Musk z’n nieuwe batterijfabriek in Duitsland bouwt. Maar Washington komt nu ook met geld. Musk zet nu z’n Duitse plannen stil, meldt The Wall Street Journal deze week, om de miljarden van Biden op te halen. Belastinggeld voor miljardairs, dat is waar goedbedoeld industriebeleid vaak in ontaardt.