Het kabinet vroeg aan Borstlap om advies over de arbeidsmarkt. Hij vormde een commissie met daarin vier kroonleden van de SER. Die nodigde FNV, CNV en VNO-NCW – ook van de SER – uit voor gesprekken. De conclusies belandden in een rapport.
Toen kwamen er verkiezingen. Regeringspartijen VVD, D66, CDA en ChristenUnie verwezen in hun programma’s allemaal naar het rapport van Borstlap. Na het stemmen werd de SER-voorzitter gevraagd als informateur. In die rol ontving zij FNV, CNV en VNO-NCW (van de SER).
Deze drie sloten toen binnen de SER een akkoord, op basis van het Borstlap-rapport en gaven dat aan de informateur (de SER-voorzitter). Die onderzocht of VVD, D66, et cetera, zich konden vinden in dit SER-akkoord, geschreven op basis van het advies van de door hen zelf ingestelde commissie met SER-kroonleden, waarnaar de partijen dus al hadden verwezen in hun programma’s.
Duizelig van al deze cirkelredeneringen en zelfcitaties vraagt Nederland zich nu af: gaat de informateur/SER-voorzitter straks als minister van Sociale Zaken het SER/Borstlap-advies zelf uitvoeren? En wordt Borstlap dan de nieuwe SER-voorzitter?