In het FD van vandaag nam oud-minister Bert de Vries   de moeite om te reageren op een column van mij. Hij is het niet met mij eens. Maar ik ben het wel met hem eens! Hoe dat kan?

Ongetwijfeld door slordig formuleren. Door mij.

In mijn column had ik opgeschreven dat “Als banken meer kapitaal moeten aanhouden, ze minder kunnen uitlenen”. De Vries stelt terecht dat die bewering op zich niet klopt. Banken kunnen immers nieuw kapitaal ophalen, bijvoorbeeld door nieuwe aandelen uit te geven.

Daar ben ik het dusdanig mee eens, dat ik op 28 augustus 2013 een column schreef in het FD met de titel: “Alle banken naar de beurs”. Ik schrijf:

“Geef direct nieuwe aandelen uit! Desnoods tegen afbraakprijzen! Banken moeten hun buffers versterken, liefst met risicodragend eigen vermogen. Aandelen dus. Alleen dan wordt de schuldenhefboom van de bank korter. En alleen dan kan het pijnlijke proces van afboeken van slechte leningen beginnen. Het gezond maken van de Europese (en dus ook Nederlandse) banken begint met het uitgeven van nieuwe aandelen.”

Versterken van de kapitaalpositie door balansverlenging, dus. Maar de banken weigeren dat.  Ze doen het liever via balansverkorting. Ze willen de zittende aandeelhouders beschermen tegen verwatering en winsten blijven uitkeren. (Zie bv. de antwoorden van ING-er Nagel hier).

Uitgaande van die halsstarrige weigering schreef ik in de column waar De Vries op reageert:

“Nederlandse banken maak je sterker door ze te dwingen meer kapitaal aan te houden voor iedere euro aan hypotheeklening op de balans. (…) Maar als banken meer kapitaal moeten aanhouden, kunnen ze minder uitlenen en dat kost groei.” 

Daar had dus het zinnentje bij gemoeten: “Tenzij ze nieuw kapitaal ophalen, maar daar hebben de banken geen zin in.”

De Vries en ik zijn het eens. Nu de banken nog.

En de politiek, want uiteindelijk komen de banken alleen in beweging als ze verplicht worden op zoek te gaan naar nieuw kapitaal. Dat minister Dijsselbloem het een goed idee vindt dat ABN Amro winst uitkeert aan de aandeelhouder (hijzelf), in plaats van die winst te gebruiken voor versterking van de balans, geeft weinig hoop op een goede afloop.