Er is er wel degelijk grote schaarste op de Nederlandse arbeidsmarkt

Maar liefst twee miljoen werkzoekenden heeft Nederland. Veel meer dan het officiële werkloosheidscijfer van een kleine 600.000. Dat bleek vorige maand uit onderzoek van De Nederlandsche Bank (DNB). Door dat overschot aan arbeid zou het nog lange tijd duren voordat de aantrekkende economie zorgt voor grote loonstijgingen, beredeneerde DNB.

Ik verbaasde mij twee weken geleden over de hoogte van de cijfers en de stelligheid waarmee DNB beweerde dat een globaal arbeidsoverschot in Nederland zorgt voor lage lonen. Rekende DNB niet veel te ruim, door iedereen die de wens uitsprak meer uren te willen werken mee te nemen als werkzoekende, ook als diegene al voltijds werkt? Waarom werden de half miljoen Nederlanders die juist minder willen werken genegeerd? En zou schaarste aan mensen met specifieke opleiding of talent (lassers, ICT’ers) niet toch kunnen leiden tot stijging van het gemiddelde loonpeil?

Mail van de Intelligence Group

Ik eindigde met de stelling: ‘Wie echt wil weten hoe het zit met de loondruk, moet daarom ook onderzoeken hoeveel moeite bedrijven hebben bij het vinden van het juiste personeel.’ U denkt misschien: zoek dat dan uit! Maar dat is niet zo makkelijk als het lijkt. Betrouwbare gegevens over de krapte op de arbeidsmarkt voor specifieke beroepen, zijn niet zomaar te vinden. Iedereen weet wel dat er tekorten zijn, maar waar precies?

Toen kreeg ik mail. Van de Intelligence Group, een onderzoeksbureau voor de arbeidsmarkt dat onderzoek doet naar schaarste op de Nederlandse arbeidsmarkt. Zij hadden de cijfers, en wilden die wel met mij delen. Nou, graag.

 

Schaarste neemt toe

Het gaat om een jaarlijkse enquête onder 16.000 Nederlandse werknemers. Zij werden gevraagd of ze de afgelopen tijd zijn benaderd door een headhunter of een potentiële werkgever, om te solliciteren op een andere baan, en zo ja, hoe vaak. Uiteraard werd de steekproef netjes gewogen aan de hand van de totale Nederlandse werknemerspopulatie, zodat de resultaten representatief zijn.

Mijn conclusie op basis van deze enquête luidt: de schaarste op de Nederlandse arbeidsmarkt neemt duidelijk toe en voor sommige beroepen zijn de tekorten nijpend aan het worden.

Telefoontje van een headhunter

Uiteraard krijgt niet iedere Nederlander regelmatig een telefoontje van een headhunter. Ruim 60% van de ondervraagden werd in 2015 niet één keer gebeld. Maar 39% werd het afgelopen jaar wel minimaal eenmaal benaderd voor een andere baan. Voor 21% van hen ging het zelfs om een keer of meer per kwartaal. Bij 8% ging het om een of meer keren per maand. En 2% wordt minstens een keer per week benaderd door een headhunter of werkgever.

Dat is meer dan een jaar eerder. In 2014 kreeg 36% van de Nederlandse werknemer minimaal een keer een aanzoek van een andere dan de huidige werkgever. Weer een jaar eerder was dat 32%. En in 2012 werd slechts 29% minimaal een keer benaderd. Al vier jaar op rij stijgt dus het aantal werknemers dat een verzoekje krijgt tot vreemdgaan op de arbeidsmarkt. Een duidelijk teken van toenemende schaarste.

LinkedIn offline

Voor de mogelijke opwaartse druk op de lonen zijn vooral de beroepsgroepen interessant die wekelijks worden aangezocht. Welke talenten worden door de headhunters het ergst gestalkt? Uw eerste gok is correct: het zijn de programmeurs.

Met ‘smart industry’ in opkomst zijn het niet meer alleen de ICT-bedrijven die programmeurs zoeken, maar is de hele industrie ernaar op zoek. Maar liefst 38% van de programmeurs wordt een of meer keer per week gevraagd naar interesse in een andere baan (sommigen hebben daarom zelfs al hun LinkedIn-account offline gehaald). Onder ingenieurs, constructeurs en technici is dat met 32% nauwelijks beter. Systeemontwikkelaars staan op de derde plaats. En op vier staan – jawel – de economen (al vrees ik dat het hier eerder om econometristen gaat dan om brave macro-economen).

Dit zijn echte tekorten die voor echte loonstijgingen zullen zorgen. Ongeacht of iemand anders, in een andere sector wel of niet graag een paar uur extra wil werken.